Route naar pensioenbewustzijn, deel 2: Communicatie

Het pensioenbewustzijn van de gemiddelde Nederlander laat te wensen over. In het eerste deel van deze “route naar pensioenbewustzijn” haalden wij al cijfers aan, waaruit bleek dat veruit het merendeel van de werknemers totaal niet weet wat zijn pensioensituatie is.

Om ons steentje bij te dragen om het pensioenbewustzijn te vergroten, vinden we het leuk om van tijd tot tijd een onderwerp, of idee aan te halen. Deel 2: Communicatie…..

Het Uniform Pensioenoverzicht, het Pensioen123 als vervanger van de startbrief, je eigen portaal, eventcommunicatie, etc….

Allemaal informatiedragers die inhoudelijke informatie verstrekken over de pensioenregeling bij de werkgever, al dan niet compleet met persoonlijke bedragen en cijfers. De ervaring leert echter dat men de informatie vaak niet tot zich neemt, of dat de enveloppen zelfs ongeopend in de kast verdwijnen. Onderzoek van TNS-NIPO uit 2012 wijst zelfs uit dat een dikke 70% van de deelnemers, niet zit te wachten op informatie vanuit de pensioenuitvoerder en dat bijna de helft van de deelnemers er niets van snapt.

Ondanks goede bedoelingen, draagt deze manier van communiceren dus niet echt bij aan het vergroten van het begrip van de eigen pensioensituatie. Zoals we in deel 1 van deze serie al aanstipten, is persoonlijke aandacht in onze ogen een onmisbaar onderdeel van het kweken van begrip.

Maar wat is die persoonlijke aandacht dan? Een presentatie “op de zeepkist” voor de grote groep? Of juist individuele gesprekken? En hoe vaak organiseer je iets? Ieder jaar? En wanneer? Bij grote wijzigingen?

Vragen waar redelijk wat werkgevers mee stoeien, zeker sinds de Wet Pensioencommunicatie een grotere verantwoordelijkheid bij hen weglegt!

De meeste (vaak jonge) medewerkers zitten vaak niet te wachten op saaie monologen over “de pensioenen” en bij presentaties zit men dan ook na 5 minuten al met de smartphone in de hand. Als je vraagt wat de belangrijkste reden is geweest voor de komst, is vaak het antwoord: “moet van de baas”.

Geen beste voedingsbodem voor succes.
Een andere manier van effectief communiceren is de werknemer benaderen op momenten dat het er toe doet, zoals: indiensttreding, pensionering, of bijvoorbeeld bij een echtscheiding. Dat zijn de momenten dat er vaak beslissingen genomen moeten worden die van grote invloed zijn op je leven en dus ook op je pensioen. Deze gesprekken hoeven niet eens zo lang te duren. Inzoomen op de persoonlijke situatie zorgt er voor dat je snel de inhoud in kan. Met de moderne communicatiemiddelen hoeft dat zelfs niet eens meer “face to face” te zijn.

En natuurlijk is het ook goed om met regelmaat stil te staan bij algemene wijzingen en de pensioenregeling als belangrijkste secundaire arbeidvoorwaarde. Als je dan toch “de zeepkist” klaarzet, zorg dan wel voor een leuke insteek. Kijk bijvoorbeeld eens wat er speelt in de media. Verkiezingen? Uitzending van Radar? Kortingen bij pensioenfondsen? Grijp ze aan om een actueel verhaal te houden en zorg voor een interactieve sfeer!

Juist de combinatie tussen persoonlijke gesprekken en een (bijvoorbeeld jaarlijkse) informatiesessie zorgt er voor dat het allemaal “wat meer blijft hangen”. Combineer je dit met de mogelijkheid om alle relevante informatie snel tot eenieders beschikking te hebben, dan ben je al een heel end om een “pensioenbewustere” omgeving te creëren.

U betaalt er ten slotte genoeg voor, nietwaar werkgever?

Binnenkort deel 3, voor nu een pensioenbewuste werkweek toegewenst!