Route naar pensioenbewustzijn, deel 3: Gedeelde verantwoordelijkheid

Het pensioenbewustzijn van de gemiddelde Nederlander laat te wensen over. In het eerste deel van deze “route naar pensioenbewustzijn” haalden wij al cijfers aan, waaruit bleek dat veruit het merendeel van de werknemers totaal niet weet wat zijn pensioensituatie is.

In het licht van onze campagne om het pensioenbewustzijn te laten groeien, starten wij met een reeks artikelen waarin in ieder deel één onderwerp, of idee wordt uitgelicht. Deel 3: Gedeelde verantwoordelijkheid…..

Voor veel werknemers is pensioen een “ver van mijn bed show”. In deel 2 van deze reeks haalden wij al een onderzoek aan van TNS-NIPO waarin men tot de conclusie kwam dat meer dan 70% van de werknemers niet zit te wachten op pensioencommunicatie.

De wetgever stelt in de Wet Pensioencommunicatie de werkgever (mede) verantwoordelijk voor het overbrengen van informatie omtrent pensioenen. Uiteraard hebben meer partijen hierin een rol, maar datzelfde onderzoek wijst ook uit dat de werknemer toch met name naar de werkgever kijkt als “informatieloket”.

De combinatie van deze cijfers en conclusies leidt in veel gevallen nergens toe. De informatie is vaak te complex zodat het (begrijpelijk) veel werkgevers de pet te boven gaat. Wanneer werknemers dan ook nog eens te kennen geven dat ze “er niet op zitten te wachten”, dan is 1 en 1 al snel 2. Totdat er iets gebeurd waarbij pensioen ineens om de hoek komt kijken…..dan is vaak de werkgever, wetgever en pensioenuitvoerder de spreekwoordelijke zwarte piet. En is het ook nog eens te laat om iets te doen aan een eventueel tekort.

Het is dan ook van belang dat niet alleen de werkgever, of zijn adviseur, een rol heeft in het informeren van werknemers, maar dat ook deze werknemers een actievere rol gaan spelen. Noem het een haalplicht van informatie. Immers is deze werknemer de eindklant van de betreffende pensioenregeling en betaald daar vaak zelf ook gewoon aan mee.

Wanneer de informatie begrijpelijk, gedoseerd en relevant wordt verstrekt, dan is de drempel een stuk lager voor werknemers. Als de informatie ook nog eens makkelijk reproduceerbaar is voor de werknemers, dan zullen er minder nare verassingen op de loer liggen. De ervaring is ook dat men een stuk positiever tegen pensioen aan kijkt, als men weet waar men aan toe is.

Dus: werknemer: pak je verantwoordelijkheid! en werkgever: keep it simpel!

De weg naar beter “pensioenbewustzijn” is een gezamelijke!

Binnenkort deel 4, voor nu een pensioenbewust einde van de werkweek toegewenst!